Na maanden rustig pruttelen is het dan nu zover; bottelen! Ik heb momenteel een batch druivenwijn en een batch appelwijn staan. De druivenwijn is als eerste aan de beurt.
Voordat we kunnen gaan bottelen moet alles natuurlijk zorgvuldig worden gereinigd en gedesinfecteerd met sulfiet en citroenzuur. De kurken heb ik al een paar dagen in een potje met water en sulfiet/citroenzuur staan. De flessen heb ik eerst gespoeld met kraanwater en daarna heb ik ze gevuld met lauw water en sulfiet/citroenzuur.
Ik gebruik een opvangbak die je normaal gesproken onder een wasmachine zet als veiligheidbuffer. Geen overbodige luxe...
Uiteraard wilde ik het overhevelen zelf doen en floepte de slang uit de fles. Gelukkig had ik die bak eronder staan.
Na het overhevelen lagen er meerdere kristallen onderin de fles. Wijnsteenkristallen, ontdekte ik na wat kort Google-werk. Wikipedia zegt hier het volgende over;
Het in de druiven aanwezige wijnsteenzuur kan reageren met kaliumionen aanwezig in wijn. Daarbij wordt kaliumtartraat gevormd, in de vorm van kristallen. Het voorkomen van deze kristallen in de droesem of aan de kurk zegt niets over de wijnkwaliteit. Het komt vooral voor bij wijnen die grote temperatuursschommelingen hebben ondergaan. Het kaliumtartraat is één van de weinige onoplosbare kaliumzouten.
De wijn heeft inderdaad wat temperatuursschommelingen doorstaan. Daar zullen de kristallen dus door zijn ontstaan.
Daar staan ze dan! 6 flessen druivenwijn gemaakt van Lidl druivensap. In mijn enthousiasme ben ik een van de belangrijkste stappen vergeten ... proeven. Ik heb wel gesnuffeld en de geur is lekker! Ik trek er vanavond denk ik gewoon weer eentje open ;)